Plej malbonaj ŝercoj

Tunelo

En trajno veturas polo, ruso, monaĥino kaj blondulino. Ili eniras tunelon kaj aŭdas sonon de vizaĝbato. Kiam ili eliris de tunelo ekvidis, ke ruso tuŝas sian vangon.

Monaĥino pensas:
- Certe li fiulo tuŝis genuon de blondulino kaj ŝi batis lin.

Blondulino pensas:
- Certe li stultulo eraris kaj anstataŭ min, tuŝis la monaĥinon, kiu batis lin.

Ruso pensas:
- Polo perversulo tuŝis iun de ili ambaŭ kaj ŝi batis lin.

Polo pensas:
- En sekva tunelo mi ankaŭ lin batos.

Pensu pri sano...

Ĉantaĝo

Joĉjo demandas patrinon:
- Ĉu eblas, ke 10-jara knabino iĝos graveda?
- Kutime ne.
- Ho, mi sciis, ke ŝi ĉantaĝas min.

Ŝerco 62

Blondulino demandas ĉe stacidomo:
- Kiel longe veturas trajno de Bratislavo al Vieno?
- Momenton...
- Dankon.

Honesto

Knabo demandas knabinon:
- Ĉu iu iam diris al vi, ke vi estas bela?
La knabino ruĝiĝante diras:
- Ne…
- Nu, vidu kiel ĉiuj estas honestaj - konstatas la knabo.

Ŝerco 139

Kial estis la afrika muzikisto unika? Ĉar li estis sen-egala!

Ŝerco 192

Okazis amuziga festo en la arbaro, kaj la domo de la leono estis movoplena. Mankis nur gitaro por kompletigi la feston. Tial, la leono petas al la bradipo ke ĝi iru ĝis sia domo por alporti gitaron. La bradipo eliris el la domo kaj fermis la pordon. Tiam, pasis du horoj sed la bradipo ne revenis. Tre kolere, ĉiuj ekriproĉis la bradipon:
- La bradipo estas tro malrapidema! Pli bone estus se ni petus al la testudo aŭ al la limako!
Subite, la pordo malfermiĝas kaj aperas la bradipo.
- Se vi ĉiuj daŭre parolos malbone pri mi, mi ne plu iros ĝis mia domo por alporti la gitaron!

Ŝerco 251

La reĝo devis vojaĝi. Tial, li metis ĉastzonon en la reĝinon. Sed la reĝo diris al neniu ke en la ĉastzono estas malgranda gilotino. Kiam la reĝo revenis de la vojaĝo, li tuj ordonis ke ĉiuj viroj de la regno mallevu sian kalsonon. Tiam, la reĝo konstatis surprizita ke ĉiuj perdis la penison. Tamen, apenaŭ unu viro ankoraŭ havas penison.
- Gratulon! Vi estas la sola viro en mia tuta regno kiu ne havis kontakton kun la reĝino! Kiel vi nomiĝas?
- Hm... hm... hm...

Ŝerco 269

La pastro, la pastoro kaj la rabeno interŝanĝas opiniojn pri la destino de la mono oferdonita dum la ceremonioj. Unue, la pastro klarigas:
- Mi desegnas cirklon sur la grundo kaj ĵetas la monon supren. La mono kiu falas en la internon de la cirklo, apartenas al Dio, kaj la mono kiu falas ekstere, estas mia.
La pastoro ankaŭ klarigas:
- Mi ankaŭ desegnas cirklon, sed mi faras la kontraŭon: la mono kiu falas ekstere, apartenas al Dio, kaj la mono kiu falas en la internon, estas mia.
Fine, la rabeno klarigas:
- Mia metodo estas tia: mi ĵetas la monon supren. Tio kion Dio sukcesos preni, estas Lia!

La bona tajloro

Viro vizitas tajloron por fina provo de nova kompleto.

La tajloro fanfore prezentas la kompleton, sed kiam la viro surmetas la vestaĵojn, ili montriĝas tre malbone fabrikitaj—unu maniko estas kelkaj centimetroj pli longa ol la alia, la ŝultroj estas malebenaj, la kolumo flankeniĝas, la fabriko de la pantalono ne estas rekta, ktp.

La viro montrigas la difektojn al la tajloro, kiu atente aŭskultas dum la tutan liston, tiam kondukas la viro al la spegulo, dirante, “Ne zorgu, ne zorgu! Simple staru, tiel . . .” Per mildaj tuŝoj kaj vortoj, la tajloro direktas, ke la viro levu unu ŝultron, tordi la dorson, klini la pelvon, pendu la brakon, turno la kapon, kaj elklini unu genuon.

“Jen!” diras la tajloro, montrante la spegulon—kaj la viro devas konfesi, ke la kompleto nun taŭgas tre bone.

La viro estas iom dubema, sed la tajloro tiom grande laŭdas lian aspekton en la nova kompleto, la viro fine konsentas porti la novajn vestaĵojn el la tajlorejo.

Piedirante laŭ strato—unu brako pendante, unu genuo elklinante, dorso kurba, kolo turnita, ŝultroj malebenaj—la viro pasas paron de kuracistoj.

La pli juna kuracisto turnas sin al la alia, kaj diras, “Ĉu vi vidas tiun kompatindan ĝibulon?”

“Jes,” diris la pli maljuna. “La brako kaj kruro estas lamaj, li estas sendube kripla pro kurba spino, kaj la kolo estas turnita, verŝajne pro strabismo.”

“Mi sentas malbone pro li. Ni ja estas kuracistoj—ĉu ni ne povus helpi lin?”

“Ne, ne. Liaj difektoj estas preter la limo de kuracista scienco. Sed, ne ĉio estas malbona por li—almenaŭ li havas bonan tajloron!”

Fonto