Lastaj ŝercoj
Terno
Stalin severe demandas "Kiu ternis?" - Neniu diras ion.
Stalin kolere ordonas: "Mortpafu la tutan unuan seĝovicon!"
Poste li demandas: "Kiu ternis?" - Neniu respondas.
"Mortpafu la duan vicon!" li krias.
Poste li redemandas "Kiu ternis!?" - Maljunulo sin anoncas: "Ternis ja mi..."
Stalin diras: "Do sanon, kamarado!" kaj pluprelegas.
Malbona novaĵo
"Ho ve! Do kiom da tempo mi ankoraŭ vivos?"
"Dek."
"Dek? Dek da kio? Ĉu jaroj, ĉu monatoj?"
"Naŭ..."
La bona tajloro
La tajloro fanfore prezentas la kompleton, sed kiam la viro surmetas la vestaĵojn, ili montriĝas tre malbone fabrikitaj—unu maniko estas kelkaj centimetroj pli longa ol la alia, la ŝultroj estas malebenaj, la kolumo flankeniĝas, la fabriko de la pantalono ne estas rekta, ktp.
La viro montrigas la difektojn al la tajloro, kiu atente aŭskultas dum la tutan liston, tiam kondukas la viro al la spegulo, dirante, “Ne zorgu, ne zorgu! Simple staru, tiel . . .” Per mildaj tuŝoj kaj vortoj, la tajloro direktas, ke la viro levu unu ŝultron, tordi la dorson, klini la pelvon, pendu la brakon, turno la kapon, kaj elklini unu genuon.
“Jen!” diras la tajloro, montrante la spegulon—kaj la viro devas konfesi, ke la kompleto nun taŭgas tre bone.
La viro estas iom dubema, sed la tajloro tiom grande laŭdas lian aspekton en la nova kompleto, la viro fine konsentas porti la novajn vestaĵojn el la tajlorejo.
Piedirante laŭ strato—unu brako pendante, unu genuo elklinante, dorso kurba, kolo turnita, ŝultroj malebenaj—la viro pasas paron de kuracistoj.
La pli juna kuracisto turnas sin al la alia, kaj diras, “Ĉu vi vidas tiun kompatindan ĝibulon?”
“Jes,” diris la pli maljuna. “La brako kaj kruro estas lamaj, li estas sendube kripla pro kurba spino, kaj la kolo estas turnita, verŝajne pro strabismo.”
“Mi sentas malbone pro li. Ni ja estas kuracistoj—ĉu ni ne povus helpi lin?”
“Ne, ne. Liaj difektoj estas preter la limo de kuracista scienco. Sed, ne ĉio estas malbona por li—almenaŭ li havas bonan tajloron!”
Kiel ĝuste plenigi impost-deklaron
La administrejo resendis al li lian deklaron kun rimarko, ke liaj respondoj ne estas akcepteblaj.
Koncerna civitano respondis per la demando: "Kial? Ĉu iun mi forgesis?"
Ŝerco 290
Iu kuracisto opinias tion bona ŝanco por akiri mil eŭrojn kaj iras tien.
Doktoro: "Mi perdis la kapablon rekoni la gustojn."
Inĝeniero: "Flegistino, alportu la medicinon el la skatolo n-ro 22 kaj tri gutojn gutu sur la langon de la paciento."
Doktoro:"Fek, tio estas benzino!"
Inĝeniero: "Gratulojn! Via kapablo distingi gustojn reaperis! Tio kostos 500 eŭrojn."
La kuracisto estas iom ĉagrenita kaj post kelkaj tagoj li revenas por reakiri almenaŭ sian monon.
Doktoro: "Mi forgesas ĉion, nenion mi rememoras!"
Inĝeniero: "Flegistino, alportu la medicinon el la skatolo n-ro 22 kaj gutu 3 gutojn sur la langon de la paciento."
Doktoro: "Sed tio ja estas benzino!"
Inĝeniero: "Gratulojn! Jen, via rememoro revenis! Tio kostos denove 500 eŭrojn."
La kuracisto foriras sufiĉe kolerigita, sed revenas post kelkaj tagoj por fine reakiri sian monon.
Doktoro: "Mia vidkapablo tre malfortiĝis."
Inĝeniero:" Hmmm, kontraŭ tio mi vere ne havas iun ajn kuracilon.... prenu viajn mil eŭrojn!" - sed donas al la doktoro nur 500-eŭran monbileton.
Doktoro: "Sed tio estas nur 500 eŭroj!"
Inĝeniero: "Gratulojn! Via vidkapablo plene resaniĝis! Kostos vin tio pluajn 500 eŭrojn..."
Du kamparanoj
Tiu prenas la sterkoforkon kaj ekkuras. Sed post malmulta tempo li revenas promenante kaj diras: "Tio ja entute ne estas mia agro."
Matematiko
Ŝerco 287
Certe pli ol 5, ĉar la lampo en mia kelo daŭre ne funkcias.
Baldaŭ en la paralimpikaj ludoj?
— Kiam lia hundo ne plu tiras sur la ŝnuro.