Kuracistoj kaj pacientoj

Ŝerco 372

La kuracisto esploras iun pli aĝan sinjoron:
- Vi havas eminentan sanon, vi havas neniun malsanon. Ĉu vi havas iun demandon?
- Jes, mi havas, sinjoro doktoro. Kiam mi kunestas kun mia edzino, estas al mi terure varme, kaj mi ŝvitas, kaj kiam ni ripetas la aferon, tiam estas al mi malvarme, kaj mi frostotremas.
La kuracisto esploras ankaŭ la edzinon, ankaŭ ŝi estas sana. Li rakontas al ŝi, ke ŝia edzo havas kiel strangan problemon. La sinjorino respondas:
- Ho, la maljuna frenezulo! Tio estas ja tial, ĉar la unua okazo estas en julio, kaj la alia en januaro!

Kuracista akcepto

La juna kuracisto senkonsile esploradas la medicinajn konstataĵojn de la paciento:
- Estus tre bone, se ekde nun vi konsumus malpli da alkoholaĵoj!
- Mi estas antialkoholisto, mi drinkas eĉ ne guteton!
- Kaj kiel vi statas ĉe la fumado?
- Dum la vivo neniam mi fumis.
- Al vi malutilas ankaŭ la tro grasaj manĝaĵoj! Lasu la grasajn viandojn!
- Mi tute ne manĝas viandon. Mi estas vegetarano.
- Ej nu, mil diablojn! Ion vi tamen manĝas volonte!
- Jes ja. La ĉerizokompoton.
- Nu, bone! Tiel mi malpermesos ĝin!

Fonto

Malbonaj novaĵoj

Kuracisto diras al paciento:
- Mi havas bonan kaj malbonan informojn.
- Kio estas la malbona?
- La seksumado estas malpermesita al vi ĝis via morto.
- Kio estas la bona?
- Tiu unu semajno estas facile tolerebla

Malbona novaĵo

Kuracisto diras al viro: "Mi havas malbonan novaĵon por vi. Vi baldaŭ mortos."
"Ho ve! Do kiom da tempo mi ankoraŭ vivos?"
"Dek."
"Dek? Dek da kio? Ĉu jaroj, ĉu monatoj?"
"Naŭ..."

La bona tajloro

Viro vizitas tajloron por fina provo de nova kompleto.

La tajloro fanfore prezentas la kompleton, sed kiam la viro surmetas la vestaĵojn, ili montriĝas tre malbone fabrikitaj—unu maniko estas kelkaj centimetroj pli longa ol la alia, la ŝultroj estas malebenaj, la kolumo flankeniĝas, la fabriko de la pantalono ne estas rekta, ktp.

La viro montrigas la difektojn al la tajloro, kiu atente aŭskultas dum la tutan liston, tiam kondukas la viro al la spegulo, dirante, “Ne zorgu, ne zorgu! Simple staru, tiel . . .” Per mildaj tuŝoj kaj vortoj, la tajloro direktas, ke la viro levu unu ŝultron, tordi la dorson, klini la pelvon, pendu la brakon, turno la kapon, kaj elklini unu genuon.

“Jen!” diras la tajloro, montrante la spegulon—kaj la viro devas konfesi, ke la kompleto nun taŭgas tre bone.

La viro estas iom dubema, sed la tajloro tiom grande laŭdas lian aspekton en la nova kompleto, la viro fine konsentas porti la novajn vestaĵojn el la tajlorejo.

Piedirante laŭ strato—unu brako pendante, unu genuo elklinante, dorso kurba, kolo turnita, ŝultroj malebenaj—la viro pasas paron de kuracistoj.

La pli juna kuracisto turnas sin al la alia, kaj diras, “Ĉu vi vidas tiun kompatindan ĝibulon?”

“Jes,” diris la pli maljuna. “La brako kaj kruro estas lamaj, li estas sendube kripla pro kurba spino, kaj la kolo estas turnita, verŝajne pro strabismo.”

“Mi sentas malbone pro li. Ni ja estas kuracistoj—ĉu ni ne povus helpi lin?”

“Ne, ne. Liaj difektoj estas preter la limo de kuracista scienco. Sed, ne ĉio estas malbona por li—almenaŭ li havas bonan tajloron!”

Fonto

Ŝerco 290

Longtempe senlabora inĝeniero decidis komenci fari ion alian kaj enkondukis medicinan klinikon. Li publikigis jenan reklamon: Mi resanigos ĉiun kontraŭ 500 eŭroj. Kaze de malsukceso mi redonos mil eŭrojn!"
Iu kuracisto opinias tion bona ŝanco por akiri mil eŭrojn kaj iras tien.
Doktoro: "Mi perdis la kapablon rekoni la gustojn."
Inĝeniero: "Flegistino, alportu la medicinon el la skatolo n-ro 22 kaj tri gutojn gutu sur la langon de la paciento."
Doktoro:"Fek, tio estas benzino!"
Inĝeniero: "Gratulojn! Via kapablo distingi gustojn reaperis! Tio kostos 500 eŭrojn."
La kuracisto estas iom ĉagrenita kaj post kelkaj tagoj li revenas por reakiri almenaŭ sian monon.
Doktoro: "Mi forgesas ĉion, nenion mi rememoras!"
Inĝeniero: "Flegistino, alportu la medicinon el la skatolo n-ro 22 kaj gutu 3 gutojn sur la langon de la paciento."
Doktoro: "Sed tio ja estas benzino!"
Inĝeniero: "Gratulojn! Jen, via rememoro revenis! Tio kostos denove 500 eŭrojn."
La kuracisto foriras sufiĉe kolerigita, sed revenas post kelkaj tagoj por fine reakiri sian monon.
Doktoro: "Mia vidkapablo tre malfortiĝis."
Inĝeniero:" Hmmm, kontraŭ tio mi vere ne havas iun ajn kuracilon.... prenu viajn mil eŭrojn!" - sed donas al la doktoro nur 500-eŭran monbileton.
Doktoro: "Sed tio estas nur 500 eŭroj!"
Inĝeniero: "Gratulojn! Via vidkapablo plene resaniĝis! Kostos vin tio pluajn 500 eŭrojn..."

Ŝerco 247

Grandaĝa sinjorino kun simpatia filino eniras en kuracistan kabineton.
- Senvestu vin - diras la kuracisto al la junulino.
- Mi estas malsana! - klarigas la sinjorino.
- Pardonu min, sinjorino! Montru vian langon.