La bona rano
Ŝi demandas: "Kion mia edzo faru kun malbela rano?"
La vendisto respondas: "Sincere, tio estas speciala rana specio. Ili povas midzi tiel, ke ĉiu viro pro plezuro preskaŭ freneziĝas."
Ĉar la virino mem ne ŝatas midzi, ŝi opinias tion bona donaco kaj aĉetas la ranon. Unu semajnon post la naskiĝtagdatreveno de la edzo, ŝi vekiĝas nokte pro bruo en la kuirejo. Ŝi atente iras tien kaj trovas en la kuirejo sian edzon, kiu rigardas kun la rano sur la mano kuirlibron.
"Kion vi faras ĉi tie meze de la nokto", ŝi demandas.
La viro respondas "Ne ĝenu nin. Se Ranjo lernos kuiri, vi povos paki viajn aĵojn kaj forfikiĝi!"
